การคืนชีพของภาษาฮีบรู

จนกระทั่งหนึ่งศตวรรษที่แล้ว ภาษาฮีบรูไม่ใช่ภาษาพูด ชุมชนชาวยิวอาซเคนาซีโดยทั่วไปพูดภาษายิดดิช (ผสมระหว่างภาษาฮีบรูและภาษาเยอรมัน) ในขณะที่ชาวยิวดิกดิกพูดภาษาลาดิโน (ภาษาฮิบรูและสเปนผสมกัน) แน่นอน ชุมชนชาวยิวยังพูดภาษาพื้นเมืองของประเทศใดก็ตามที่พวกเขาอาศัยอยู่ ชาวยิวยังคงใช้ภาษา ฮีบรู (และภาษาอราเมอิก) ระหว่างพิธีสวดมนต์ แต่ไม่ได้ใช้ภาษาฮิบรูในการสนทนาในชีวิตประจำวัน ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อชายคนหนึ่งชื่อ Eliezer Ben-Yehuda ทำภารกิจส่วนตัวของเขาในการฟื้นฟูภาษาฮีบรูในฐานะภาษาพูด เขาเชื่อว่าเป็นเรื่องสำคัญที่ชาวยิวจะต้องมีภาษาของตนเองหากพวกเขาต้องการมีที่ดินเป็นของตนเอง ในปี พ.ศ. 2423 เขากล่าวว่า: "เพื่อที่จะมีที่ดินและชีวิตทางการเมืองเป็นของตนเอง... เราต้องมีภาษาฮีบรูซึ่งเราสามารถดำเนินชีวิตได้"