ผู้คนกลัวการถูกฝังทั้งเป็นมาก

ผู้คนกลัวการถูกฝังทั้งเป็นมาก พวกเขาประดิษฐ์โลงศพนิรภัยพิเศษเหล่านี้ เป็นเวลาหลายศตวรรษที่นักประดิษฐ์ได้จดสิทธิบัตรเทคโนโลยีเพื่อป้องกันไม่ให้ฝันร้ายเกิดขึ้น ประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นว่าโรคกลัวการถูกฝังทั้งเป็น หรือโรคกลัวการถูกฝังทั้งเป็นมีข้อดีในระดับหนึ่ง แม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม ในช่วงต้นศตวรรษที่ 14 มีเรื่องราวของคนบางคนที่ถูกฝังทั้งเป็น ขณะที่หลุมฝังศพของเขาถูกเปิดออก ศพของนักปรัชญา John Duns Scotus ในยุคกลางสูงถูกพบนอก โลงศพ ของเขา โดยมือของเขาถูกฉีกในลักษณะที่บ่งบอกว่าเขาเคยพยายามปลดปล่อยตัวเอง ในอังกฤษศตวรรษที่ 17 มีการบันทึกไว้ว่าผู้หญิงคนหนึ่งชื่ออลิซบลันเดนถูกฝังทั้งเป็น เมื่อเรื่องราวดำเนินไป เธอสลบไปหลังจากดื่มชางาดำในปริมาณมาก แพทย์ที่ถือกระจกส่องไปที่จมูกและปากของเธอได้ประกาศว่าเธอเสียชีวิตแล้ว (ชาที่ทำจากฝักเมล็ดแห้งที่ไม่ได้ล้างจะมีมอร์ฟีนและโคเดอีนซึ่งเป็นยาระงับประสาท) ครอบครัวของเธอรีบจัดการฝังศพเธอ แต่สองวันหลังจากเธอถูกฝังดิน เด็กๆ ที่เล่นอยู่ใกล้หลุมฝังศพของเธอได้ยินเสียงดัง อาจารย์โรงเรียนของพวกเขาไปตรวจสอบหลุมฝังศพด้วยตัวเอง เขาพบว่าบลันเดนยังมีชีวิตอยู่ แต่ต้องใช้เวลาอีกหนึ่งวันในการขุดเธอขึ้นมา เธอใกล้ตายมากจนถูกส่งกลับไปยังหลุมฝังศพของเธอ ซึ่งมีทหารยามยืนอยู่ก่อนจะละทิ้งตำแหน่งของเขา เช้าวันต่อมา เธอถูกพบเป็นศพ แต่หลังจากพยายามดิ้นรนเพื่อปลดปล่อยตัวเองอีกครั้ง