การกลายพันธุ์เพียงเล็กน้อยอาจทำให้ไวรัสซิกาเป็นอันตรายมากยิ่งขึ้น

"โลกควรติดตามการเกิดขึ้นของไวรัส Zika สายพันธุ์นี้" ศาสตราจารย์ LJI Sujan Shresta, Ph.D. ผู้นำการศึกษา Cell Reports ร่วมกับศาสตราจารย์ Pei-Yong Shi, Ph.D., แห่งมหาวิทยาลัยเทกซัส กล่าว สาขาการแพทย์ (UTMB). ไวรัสซิกามียุงเป็นพาหะ อาการของการติดเชื้อซิกามักไม่รุนแรงในผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม ไวรัสสามารถแพร่เชื้อไปยังทารกในครรภ์ที่กำลังพัฒนา ซึ่งส่งผลให้เกิดความพิการแต่กำเนิด เช่น ศีรษะเล็ก ไวรัสซิกาและไวรัสไข้เลือดออกทับซ้อนกันในหลายประเทศทั่วโลก เช่นเดียวกับ Zika ไวรัสไข้เลือดออกคือ flavivirus ที่มียุงเป็นพาหะ ดังนั้นจึงมีคุณสมบัติทางชีวภาพหลายอย่างร่วมกัน ความจริงแล้ว ไวรัสมีความคล้ายคลึงกันมากพอที่การตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่เกิดจากการสัมผัสไข้เลือดออกครั้งก่อนสามารถป้องกันซิก้าได้ "ในพื้นที่ที่ Zika เป็นที่แพร่หลาย คนส่วนใหญ่ได้สัมผัสกับไวรัสไข้เลือดออกแล้ว และมีทั้ง T เซลล์และแอนติบอดีที่ทำปฏิกิริยาข้ามกัน" Shresta กล่าว น่าเสียดายที่ไวรัสทั้งสองนั้นกลายพันธุ์อย่างรวดเร็วเช่นกัน "ไข้เลือดออกและซิกาเป็นไวรัส RNA ซึ่งหมายความว่าพวกมันสามารถเปลี่ยนจีโนมได้" เชรสตาอธิบาย "เมื่อมียุงจำนวนมากและมีมนุษย์อาศัยอยู่มาก เชื้อไวรัสเหล่านี้ก็จะเคลื่อนที่ไปมาและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง" เพื่อศึกษาวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วของ Zika ทีม LJI ได้สร้างวงจรการติดเชื้อขึ้นใหม่ซึ่งสลับไปมาระหว่างเซลล์ยุงและหนูซ้ำๆ งานนี้ทำให้นักวิทยาศาสตร์ของ LJI เห็นว่าไวรัส Zika วิวัฒนาการตามธรรมชาติอย่างไรเมื่อพบโฮสต์จำนวนมากขึ้น นักวิจัยพบว่าค่อนข้างง่ายสำหรับไวรัส Zika ที่จะได้รับการเปลี่ยนแปลงของกรดอะมิโนเพียงตัวเดียว ซึ่งทำให้ไวรัสสร้างสำเนาของตัวเองได้มากขึ้น และช่วยให้การติดเชื้อง่ายขึ้น การกลายพันธุ์นี้ (เรียกว่าการกลายพันธุ์ NS2B I39V/I39T) ช่วยเพิ่มความสามารถของไวรัสในการทำซ้ำทั้งในหนูและยุง ตัวแปร Zika นี้ยังแสดงการจำลองแบบที่เพิ่มขึ้นในเซลล์ของมนุษย์ "การกลายพันธุ์เพียงครั้งเดียวนี้เพียงพอที่จะเพิ่มความรุนแรงของไวรัส Zika" Jose Angel Regla-Nava, Ph.D. ผู้เขียนการศึกษาคนแรก, อดีตนักวิจัยหลังปริญญาเอกที่ LJI และรองศาสตราจารย์ปัจจุบันที่มหาวิทยาลัย Guadalajara ประเทศเม็กซิโกกล่าว "อัตราการแพร่พันธุ์ที่สูงทั้งในยุงหรือมนุษย์อาจเพิ่มการแพร่กระจายของไวรัสหรือเชื้อโรค และทำให้เกิดการระบาดครั้งใหม่" Shresta กล่าวเสริมว่า "สายพันธุ์ Zika ที่เราระบุได้พัฒนาไปจนถึงจุดที่ภูมิคุ้มกันป้องกันข้ามที่ได้รับจากการติดเชื้อไข้เลือดออกครั้งก่อนไม่มีประสิทธิภาพในหนูอีกต่อไป น่าเสียดายสำหรับเรา หากตัวแปรนี้แพร่หลาย เราอาจพบปัญหาเดียวกันใน ชีวิตจริง." แล้วเราจะเตรียมตัวรับมือกับตัวแปรแบบนี้ได้อย่างไร? ห้องปฏิบัติการของ Shresta กำลังมองหาวิธีปรับแต่งวัคซีน Zika และการรักษาที่ต่อต้านการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายนี้ เธอจะยังคงทำงานอย่างใกล้ชิดกับ Regla-Nava เพื่อทำความเข้าใจว่าการกลายพันธุ์นี้ช่วยให้ Zika ทำซ้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างไร "เราต้องการทำความเข้าใจว่าจุดใดในวงจรชีวิตของไวรัส การกลายพันธุ์นี้ทำให้เกิดความแตกต่าง" เชรสตากล่าว